Eurovisie Songfestival

Ieder mens heeft recht op een paar afwijkingen en bij mij is het Eurovisie Songfestival er daar eentje van.

fb_img_1464329599086Al vanaf mijn lagere school tijd ben ik fan van het festival. Thuis keken we ieder jaar en dat was voor mij als kleine Frits iedere keer weer een hoogtepunt. Toen mijn moeder per ongeluk een keer vrienden had uitgenodigd om te komen eten precies op de avond van het ESF heb ik geweigerd om aan tafel te komen en heb boven op mijn kamer zittend voor de oude televisie in mijn eentje de punten gegeven voor de liedjes, de kleding, de uitvoering en het totaal.

In studententijd maakten we van het ESF altijd een avond met hapjes en drankjes bij iemand thuis en vertrokken als een speer na het laatste optreden naar de kroeg, om aldaar de puntentelling te volgen.

De laatste jaren mag ik dankzij de TROS (tegenwoordig AVRO/TROS) en OUTtv bijna ieder jaar aanwezig zijn bij de finale en achter de schermen in de persruimte.

Ik beschouw mezelf als een fan en niet als een expert. Er is bijna geen één jaar dat mijn favoriete nummer wint. Regelmatig eindigt een nummer dat ik helemaal niet zo goed vind in de top 10. En ik weet ook niet wie er in 1962 derde werd, laat staan met hoeveel punten. Ja er zijn mensen die dat wel weten en ik vind dat knap, maar zo erg is het met mij nog niet gesteld.

Wel kan ik er vaak veel over vertellen en in programma’s als Pauw(&Witteman) of RTL Late Night, Op weg naar het Songfestival of de radio bij WNL en BNR heb ik dat dan ook al regelmatig gedaan.

In mijn eigen talkshow besteed ik er natuurlijk ook ieder jaar weer aandacht aan. In 2016 heb ik zelfs de Mallemolen gezongen met drie Songfestival diva’s: Willeke Alberti, Sandra Reemer en natuurlijk Hedy Lester.